مبارزه با فساد باید بهگونهای برای فعالان اقتصادی محسوس باشد که امنیت سرمایهگذاری را تضمین کند و صاحبان سرمایههای پاک را به سرمایهگذاری بیشتر در امور تولیدی سوق دهد. اما وقتی امکان ایجاد فساد و مجازات فاسد دارای تساهل باشد، مردم در تامین مالی پروژههای مولد اقتصادی اعتماد لازم را بهخرج نخواهند داد.
شاخص احساس فساد یا شاخص درک فساد شاخصی است که رتبه فساد در بخش عمومی یک کشور را درمیان سایر کشورهای جهان نشان میدهد. سازمان بینالمللی شفافسازی در ۱۸۰ کشور جهان دفتر داشته و گزارشهای سالانه خود را بر پایه معیارهایی از جمله بررسی مدیریت دولتی در کشورها، شرایط دسترسی شهروندان به خدمات عمومی، ساختار حقوقی و قضاییِ حاکم در کشورها و موقعیت بخش خصوصی تهیه میکند.
بر اساس گزارش شاخص جهانی فساد در سال ۲۰۱۸ میلادی، ایران در مجموعه کشور جهان، امتیاز متوسط ۲۸ را کسب کرده است و در میان ۱۸۰ کشور به همراه گینه، لبنان، مکزیک، پاپوآ گینه نو و روسیه رتبه ۱۳۸ را دارد؛ البته این شاخصها ممکن است از دقت یا بیطرفی علمی برخوردار نباشند و بر همین اساس، معیار اصلی سنجش فساد قرار نگیرند اما آنچه که اهمیت دارد لزوم برخورد با مفسدان اقتصادی به عنوان کسانی است که انگیزه تولید و تولیدکنندگان را از بین میبرند.
همچنین برخورد با فساد باید به گونهای باشد که زمینههای ناهنجاری نیز ریشهکن شود در این راستا حضرت آیتالله خامنهای مقابله با سوءاستفادهکنندگان را از دیگر ضروریات رونق تولید دانسته و معتقدند: متأسفانه ذهن مبتکر ایرانی وقتی در کارهای شیطنتآمیز فعال میشود، به روشهای عجیب و غریبی برای سوءاستفاده میرسد که قوای مجریه و مقننه و دستگاههای ناظر باید در این زمینه، کاملاً مراقب باشند.
ایشان «خرید کارخانهها»، «فروش ماشینآلات»، «اخراج کارگران و تبدیل زمین کارخانه به برج» و همچنین «سوءاستفاده از سیاست غلط توسعه مراکز بانکی و مالی برای بهدست آوردن ثروتهای نامشروع از پولهای مردم» را از جمله سوءاستفادههایی خواندند که باید کاملاً با آنها مقابله شود.
برچسب ها : شفاف سازی , گزارش , اقتصاد , مشاغل , رونق , تولید ملی , فضای کار , بودجه , درامد , ایران , اوکراین , سرمایه گزاری , امنیت ,
بازدید : 23